Η  ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΩΝ 

ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

Η μάχη του Λάλα Ηλείας, Γηροκομειού Πατρών κ.λ.

Για να μην ξεχνούν οι μεγαλύτεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι!

Κωνσταντίνος  Μεταξάς

Ο συμπατριώτης μας αγωνιστής του 1821  Κωνσταντίνος Μεταξάς γεννήθηκε στην Κεφαλλωνιά  1793, σπούδασε νομικά στην Ιταλία και ήθελε να γίνει δικαστής.  Όμως οι τότε κατάσταση του γένους  και η τύχη τον ήθελαν αλλού. Αφού μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, μαζί με τον εξάδελφό του Ανδρέα Μεταξά, τον  Γεράσιμο Φωκά, και τον Ευαγγελή Πανά μάζεψαν και εξόπλισαν σώμα  εθελοντών από 360 άνδρες Κεφαλλήνες, χωρίς να τους ανακαλύψει ο Travers  ο τότε Άγγλος Τοποτηρητής του νησιού,  αποβιβάστηκαν στην Κυλλήνη,  πέτυχαν την περίφημη νίκη στου Λάλα της Ηλείας και όχι μόνο.

 Μετά, έλαβε μέρος στην πολιορκία των Πατρών.  Το 1822  διορίστηκε από τον Μαυροκορδάτο Υπουργός Δικαιοσύνης και ο Ανδρέας Μεταξάς Υπουργός Αστυνομίας. Σύντομα διορίστηκε Αρμοστής και Έπαρχος  του Αιγαίου και της Ανατολικής Ελλάδος, για να οργανώσει τα νησιά στην επανάσταση και  να εξάρθρωση την πειρατεία

Το 1825 του εδόθη ο βαθμός του στρατηγού, και εστάλει  ως Έπαρχος της Δυτικής Ελλάδος για να οργάνωση το Μεσολόγγι.  Συγκέντρωσε όλους τους οπλαρχηγούς ( που είχαν διαφωνίες και  ο καθένας το μπαϊράκι του)  και οργάνωσε με το Μάρκο Μπότσαρη την άμυνα του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού.

Με τον ερχομό του Όθωνα  επέπεσε στην δυσμένεια του παλατιού και παραγκωνίσθηκε.   Επωφεληθείς αυτή την δυσμένεια, ήλθε στην Κεφαλονιά  για την επανάσταση κατά των Άγγλων. Μετά τα γεγονότα του 1843 ο  Όθωνας τον διόρισε Σύμβουλο Επικρατείας. 

Η τελική βράβευση για τις υπηρεσίες του στο έθνος ήλθε το 1861 όταν διορίστηκε από τον Όθωνα Γερουσιαστής. Ευτύχησε να δει τα Επτάνησα ελεύθερα.  Έγραψε ο ίδιος τα απομνημονεύματά του και αρχίζει ως εξής:  « Ποσώς δε αξιώ να συναριθμησθώ  μεταξύ των ηρώων της Επαναστάσεώς μας, διότι και η εκπαίδευσή μου ουδόλως υπήρξε στρατιωτική». Απεβίωσε το 1870 στο Αργοστόλι και «ενθάδε κείται» στον Κοιμητήριο του Δράπανου. 

Λεύτερη  κι  Ωραία                  

Στην  μνήμη του αγωνιστή  του 1821 Κων/νου Μεταξά

Έτσι σαν  ήλθε απρόσμενα το μήνυμα μια νύχτα

της τύχης πεπρωμένο  σου να συναντήσεις ήταν.

Κι έγινες μύστης του ιερού εκείνου όρκου,

σαν απ’ τα φύλα της καρδιάς τον πήρες.

Ύλη, το πνεύμα κι ψυχή  δόθηκαν στον ιερόν  αγώνα,

τον  άνισο, που μέθαγες με το κρασί του  ’21.

Πιστεύο σου κι ευχή, να την ειδής  ελεύθερη κι ωραία,

όπως της πρέπει, στο πνεύμα, αφού η ψυχή το θέλει.

Του Λάλα, το Γηροκομειό, τ’ Ανάπλι

και τα νησιά του Αιγαίου εσένα είδαν,

π’ έσπερνες  μεσ’ την ψυχή του καθενός

της  λευτεριάς το σπόρο.

Το Μεσολόγγι, ο Κάλαμος και η Φθία

σε θέλουν για δικό τους, αφού  προστάτης

έγινες σε δύσκολους  καιρούς.

Και μη θυμάσαι το ποτήρι το πικρό

κάπου στο τέλος έτσι πάντοτε συμβαίνει.

Για δες το Θεοδωρή, τον Οδυσσέα, το Μάνο,

όλοι το ίδιο ήπιατε ποτήρι.

Ελάττωμα του Έλληνα το κέρασμα αυτό,

… μα  ας ήταν ένα  το ποτήρι μοναχά .

Όμως,  την είδες ελεύθερη κι ωραία,

 αυτή και μόνο η χαρά να πλημυρίζει την ψυχή σου,

γιατί τις είδες και τις δύο πατρίδες ενωμένες,

μία πατρίδα,  Λεύτερη κι  Ωραία.

Γιώργος  Σπηλιώτης /  12, Ιουλίου 2012