Στον Μπάρμπα - Γιάννη

Δροσάτο σε θωρώ το πρωινό

μόλις γερθείς απ’ το κλινάρι

γλιστράς μ’ ένα χαμόγελο ροδό

πάνω στου ορίζου το στεφάνι.

Στα χνάρια σου πάνω πατώ

μα μου ξεφεύγει η δρασκελιά σου

η μέρα τέλεψε και μου ’πες άϊντε γεια σου,

θα σ’ ανταμώσω το πρωί.

Κι’ αρχίζει νιο τ’ άλλο πρωί κυνηγητό

βάζοντας πλώρη στο Ζενίθ βγαίνεις σεργιάνι

με τον εξάντα στο φτερό το κολατσιό

σε φέρνω κάτω του ορίζου να φιλήσεις το στεφάνι

Χέρι με χέρι φίλε μου γεράσαμε κι οι δυο

τυλίγοντας γύρω στη γη το νήμα

καβάλα στ’ Απόλλωνα το άρμα εσύ,

κι΄ εγώ στη γέφυρα του φορτηγού πάνω στο κύμα.