Χθες τα βήματά μου μ’ έφεραν
μπροστά στο τείχος
που στήθηκε κάποια βουβή και κρύα νύχτα.
Θυμίζει κάστρο στοιχειωμένο.
Στα θέμελά του θάψανε μια κόρη,
εκείνη τη νύχτα ζωντανή.
Έτσι και πήρε το όνομά του
αν ήθελαν να κλείσουν ίσως κάτι μέσα
ή κάτι απ’ έξω επρόκειτο ν’ αφήσουν;
Μην το ρωτάς. Ούτε κι΄ αυτοί γνώριζαν το γιατί.